ราย

ดูเพิ่ม: ร่าย และ ร้าย

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากเขมร រាយ (ราย, “ราย”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ราย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	raai
	ราชบัณฑิตยสภา	rai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/raːj˧/(สัมผัส)

คำนาม

ราย

1. เรื่อง ส่วน บุคคล หรือสิ่งซึ่งแยกกล่าวเป็นอย่าง ๆ ไป

   พิจารณาเป็นราย ๆ ไป

   แต่ละราย

   รายนี้เข้าที่ไหนบ่อนแตกที่นั่น

คำลักษณนาม

ราย

1. ใช้แก่สิ่งที่มีลักษณะเช่นนั้น

   อุบัติเหตุ 3 ราย

   เขามีลูกหนี้หลายราย

คำคุณศัพท์

ราย

1. ที่แยกเป็นลำดับหรือเป็นระยะต่อเนื่องกัน

   หนังสือพิมพ์รายวัน

   นิตยสารรายเดือน

   ค่าอาหารคิดเป็นรายหัว

   ถามเป็นรายบุคคล

2. ที่เรียงกันเป็นแถวเป็นระยะ ๆ

   ศาลาราย

   เจดีย์ราย

ภาษาแสก

คำกริยา

ราย

1. กรอก, เทน้ำใส่รู