ราย
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาเขมร រាយ (ราย, “ราย”)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ราย | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | raai |
| ราชบัณฑิตยสภา | rai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /raːj˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ราย
- เรื่อง ส่วน บุคคล หรือสิ่งซึ่งแยกกล่าวเป็นอย่าง ๆ ไป
- พิจารณาเป็นราย ๆ ไป
- แต่ละราย
- รายนี้เข้าที่ไหนบ่อนแตกที่นั่น
คำลักษณนาม
[แก้ไข]ราย
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]ราย
- ที่แยกเป็นลำดับหรือเป็นระยะต่อเนื่องกัน
- หนังสือพิมพ์รายวัน
- นิตยสารรายเดือน
- ค่าอาหารคิดเป็นรายหัว
- ถามเป็นรายบุคคล
- ที่เรียงกันเป็นแถวเป็นระยะ ๆ
- ศาลาราย
- เจดีย์ราย
ภาษาแสก
[แก้ไข]คำกริยา
[แก้ไข]ราย