เขียว
เนื้อหา
ภาษาไทย[แก้]
รูปแบบอื่น[แก้]
- (เลิกใช้) ขยว
การออกเสียง[แก้]
| พยางค์ | เขียว |
|---|---|
| สัทอักษรสากล | /kʰia̯w˩˩˦/ |
รากศัพท์ 1[แก้]
จากภาษาไทดั้งเดิม *xiəwᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຂຽວ (ขย͢ว), ภาษาไทดำ ꪵꪄꪫ (แฃว), ภาษาไทใหญ่ ၶဵဝ် (เขว), ภาษาอาหม 𑜁𑜢𑜈𑜫 (ขิว์), ภาษาจ้วง heu
คำคุณศัพท์[แก้]
เขียว (คำอาการนาม ความเขียว)
คำเกี่ยวข้อง[แก้]
ดูเพิ่ม[แก้]
| สีในภาษาไทย | ||||
|---|---|---|---|---|
| แดง | เขียว | เหลือง | ครีม | ขาว |
| เลือดหมู | บานเย็น | น้ำเงินอมเขียว | มะนาว | ชมพู |
| คราม | น้ำเงิน | ส้ม | เทา | เม็ดมะปราง |
| ดำ | ม่วง | น้ำตาล | ฟ้า | ฟ้าอมเขียว |
รากศัพท์ 2[แก้]
จากภาษาไทดั้งเดิม *xwiːwᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຂີວ (ขีว), ภาษาไทใหญ่ ၶဵဝ် (เขว)
คำคุณศัพท์[แก้]
เขียว (คำอาการนาม ความเขียว)
รากศัพท์ 3[แก้]
จากผิวของสัตว์ที่มีสีเขียว
คำนาม[แก้]
เขียว
- ชื่องูสีเขียวหลายชนิดและหลายวงศ์ เช่น เขียวพระอินทร์ (Chrysopelea ornata) เขียวหางไหม้ท้องเหลือง (Trimeresurus albolabris)
คำเกี่ยวข้อง[แก้]
รากศัพท์ 4[แก้]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຂຽວ (ขย͢ว)
คำกริยา[แก้]
เขียว
