เขียว
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รูปแบบอื่น[แก้ไข]
- (เลิกใช้) ขยว
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | เขียว | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kǐao |
| ราชบัณฑิตยสภา | khiao | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰia̯w˩˩˦/ | |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *xiəwᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຂຽວ (ขย͢ว), ภาษาไทดำ ꪵꪄꪫ (แฃว), ภาษาไทใหญ่ ၶဵဝ် (เขว), ภาษาอาหม 𑜁𑜢𑜈𑜫 (ขิว์), ภาษาจ้วง heu， ภาษาจ้วงใต้ keu
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
เขียว (คำอาการนาม ความเขียว)
คำเกี่ยวข้อง[แก้ไข]
ดูเพิ่ม[แก้ไข]
| สีในภาษาไทย | ||||
|---|---|---|---|---|
| แดง | เขียว | เหลือง | ครีม | ขาว |
| เลือดหมู | บานเย็น | น้ำเงินอมเขียว | มะนาว | ชมพู |
| คราม | น้ำเงิน | ส้ม | เทา | เม็ดมะปราง |
| ดำ | ม่วง | น้ำตาล | ฟ้า | ฟ้าอมเขียว |
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *xwiːwᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຂີວ (ขีว), ภาษาไทใหญ่ ၶဵဝ် (เขว)
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
เขียว (คำอาการนาม ความเขียว)
รากศัพท์ 3[แก้ไข]
จากผิวของสัตว์ที่มีสีเขียว
คำนาม[แก้ไข]
เขียว
- ชื่องูสีเขียวหลายชนิดและหลายวงศ์ เช่น เขียวพระอินทร์ (Chrysopelea ornata) เขียวหางไหม้ท้องเหลือง (Trimeresurus albolabris)
คำเกี่ยวข้อง[แก้ไข]
รากศัพท์ 4[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຂຽວ (ขย͢ว)
คำกริยา[แก้ไข]
เขียว