ฟ้า
ไปยังการนำทาง
ไปยังการค้นหา
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
จากภาษาไทดั้งเดิม *vaːᶜ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨼ᩶ᩣ (ฟ้า), ภาษาลาว ຟ້າ (ฟ้า), ภาษาไทลื้อ ᦝᦱᧉ (ฟ้า), ภาษาไทใหญ่ ၽႃႉ (ผ๎า) หรือ ၾႃႉ (ฝ๎า), ภาษาอาหม 𑜇𑜠 (ผะ), 𑜇𑜡 (ผา), 𑜇𑜨𑜠 (ผอ̂ะ), 𑜇𑜨𑜡 (ผอ̂า) หรือ 𑜇𑜞𑜠 (ผฺระ), ภาษาจ้วง fax
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | ฟ้า | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | fáa |
| ราชบัณฑิตยสภา | fa | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /faː˦˥/ | |
คำนาม[แก้ไข]
ฟ้า
- ส่วนเบื้องบนที่มองเห็นครอบแผ่นดินอยู่
- ดาวเต็มฟ้า
- อากาศเบื้องบน
- ฟ้าครึ้ม
- ยิงปืนขึ้นฟ้า
- สวรรค์
- นางฟ้า
- ฟ้าดินเป็นพยาน
- เจ้าฟ้า
คำเกี่ยวข้อง[แก้ไข]
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
ฟ้า (คำอาการนาม ความฟ้า)
