สวรรค์

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: สวรรค

ภาษาไทย[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต स्वर्ग (สฺวรฺค), จากภาษาอินโด-อารยันดั้งเดิม *suHargás, จากภาษาอินโด-อิเรเนียนดั้งเดิม *suHargás, จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *sh₂ul-gʷḿ̥-s (ไปสู่ดวงอาทิตย์); เทียบภาษาบาลี สคฺค; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ສະຫວັນ (สะหวัน), ภาษาไทลื้อ ᦉᦛᧃ (สหฺวัน)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์สะ-หฺวัน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsà-wǎn
ราชบัณฑิตยสภาsa-wan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/sa˨˩.wan˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

สวรรค์

  1. โลกของเทวดา, เมืองฟ้า
  2. แดนหรือภูมิที่เชื่อกันว่าผู้ทำความดีจะได้ไปสู่หลังจากความตาย
  3. แดนที่มีแต่ความสุขสบาย

คำประสม[แก้ไข]

คำประสมของ สวรรค- ให้ดูที่ สวรรค

คำพ้องความ[แก้ไข]

ดูที่ อรรถาภิธาน:สวรรค์

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]