แดน
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ˀdɛːnᴬ³; ร่วมเชื้อสายกับอีสาน แดน, ลาว ແດນ (แดน), คำเมือง ᨯᩯ᩠ᨶ (แดน), เขิน ᨯᩯ᩠ᨶ (แดน), ไทลื้อ ᦶᦡᧃ (แดน), ไทดำ ꪵꪒꪙ (แดน), ไทใหญ่ လႅၼ် (แลน), ไทใต้คง ᥘᥦᥢ (แลน), พ่าเก ꩫိꩫ် (นิน์), อาหม *𑜓𑜢𑜐𑜫 (*ดิญ์), 𑜃𑜢𑜐𑜫 (นิญ์), จ้วง ndaen (ดัน - ชายแดน ที่ไกล)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | แดน | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dɛɛn |
| ราชบัณฑิตยสภา | daen | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /dɛːn˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]แดน