ครอบ

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		คฺรอบ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	krɔ̂ɔp
	ราชบัณฑิตยสภา	khrop
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰrɔːp̚˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ยืมมาจากภาษาเขมรเก่า ករប៑ (กรปฺ), គរោប៑ (คโรปฺ), °គរោប (°คโรป), គរៅប៑ (คเราปฺ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร គ្រប (คฺรบ)

คำกริยา

ครอบ (คำอาการนาม การครอบ)

1. เอาของที่มีลักษณะคลุ่ม ๆ คล้ายขันคว่ำเป็นต้นปิดงำไว้

   เอาฝาชีครอบ

   เอากะลาครอบ

คำนาม

ครอบ

1. แก้วรูปลูกฟักตัดสำหรับครอบพระพุทธรูปหรือเครื่องบูชาเป็นต้น
2. ภาชนะชนิดหนึ่งทำด้วยโลหะ รูปทรงคล้ายลูกฟักหรือคล้ายน้ำเต้า มีเชิงฝาครอบเป็นรูปทรงหัวเม็ดทรงมัณฑ์เป็นต้น สำหรับใส่น้ำมนต์

รากศัพท์ 2

คำกริยา

ครอบ (คำอาการนาม การครอบ)

1. ประสิทธิ์ประสาทวิชาให้, ถ่ายทอดความรู้ให้
2. ทำพิธีรับรองความรู้

   ครูครอบศิษย์ด้วยหัวโขน