ᦵᦃᧁ
ภาษาไทลื้อ
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *xiəwᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย เขียว, ภาษาลาว ຂຽວ (ขย̂ว), ภาษาคำเมือง ᨡ᩠ᨿᩅ (ขยว), ภาษาเขิน ᨡ᩠ᨿᩴ (ขยํ), ภาษาไทใหญ่ ၶဵဝ် (เขว)
การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /xew˥/
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]ᦵᦃᧁ (เฃว) (อักษรไทธรรม ᨡ᩠ᨿᩅ หรือ ᨡᩮ᩠ᩅ, คำอาการนาม ᦩᦱᧄᦵᦃᧁ)
ลูกคำ
[แก้ไข]เขียว
- ᦂᦱᧂᦺᦐᦵᦃᧁ (กางไหฺนเฃว)
- ᦵᦃᧁᦃᦲᧉᦙᦱᧉ (เฃวฃี้ม้า)
- ᦵᦃᧁᦵᦃᧁᦀᦸᧃᧈᦀᦸᧃᧈ (เฃวเฃวอ่อ̂นอ่อ̂น)
- ᦵᦃᧁᦵᦜᦲᧃᧉ (เฃวเหฺลี้น)
- ᦅᦳᧃᦵᦃᧁᦺᦓ (คุนเฃวไน)
- ᦵᦋᧁᧈᦺᦊᧈᦵᦃᧁᦺᦞ (เช่วไหฺย่เฃวไว)
- ᦎᦱᦵᦃᧁ (ตาเฃว)
- ᦎᦳᧃᧉᦕᧅᦵᦃᧁᦀᦸᧃᧈ (ตุ้นผักเฃวอ่อ̂น)
- ᦷᦏᧈᦵᦃᧁ (โถ่เฃว)
| width=1% | |bgcolor="#F9F9F9" valign=top align=left width=48%|
- ᦔᦱᧈᦊᦱᧉᦓᦱᧂᦵᦃᧁ (ป่าหฺย้านางเฃว)
- ᦕᧁᦡᦲᧇᦕᧁᦵᦃᧁ (เผาดีบเผาเฃว)
- ᦕᧅᦂᦱᧆᦵᦃᧁ (ผักกาดเฃว)
- ᦕᧅᦵᦃᧁ (ผักเฃว)
- ᦕᧅᦵᦊᦲᧉᦓᦱᧂᦵᦃᧁ (ผักเหฺยี้นางเฃว)
- ᦘᦲᧅᦵᦃᧁ (ภีกเฃว)
- ᦵᦜᦲᧂᦵᦃᧁ (เหฺลีงเฃว)
- ᦟᦱᧉᦵᦃᧁ (ล้าเฃว)