สาน

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ส่าน

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *saːn; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩈᩣ᩠ᨶ (สาน), ภาษาลาว ສານ (สาน), ภาษาไทลื้อ ᦉᦱᧃ (สาน), ภาษาเขิน ᩈᩣ᩠ᨶ (สาน), ภาษาไทใหญ่ သၢၼ် (สาน), ภาษาไทดำ ꪎꪱꪙ (สาน), ภาษาอาหม 𑜏𑜃𑜫 (สน์), ภาษาจ้วง san

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์สาน
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงsǎan
ราชบัณฑิตยสภาsan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/saːn˩˩˦/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง

คำกริยา[แก้ไข]

สาน (คำอาการนาม การสาน)

  1. อาการที่ใช้เส้นตอกทำด้วยไม้ไผ่ หวาย กก ใบลาน เป็นต้น ขัดกันให้เป็นผืนเช่นเสื่อ หรือทำขึ้นเป็นวัตถุมีรูปร่างต่าง ๆ เช่นกระบุง กระจาด