สาร

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		สาน	[เสียงสมาส] สา-ระ-
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sǎan	sǎa-rá-
	ราชบัณฑิตยสภา	san	sa-ra-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/saːn˩˩˦/(สัมผัส)	/saː˩˩˦.ra˦˥./
คำพ้องเสียง แก้ไข		ศาณ ศานต์ ศาล สาน

รากศัพท์ 1

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต सार (สาร, “แก่น”) หรือภาษาบาลี สาร (“แก่น”)

คำนาม

สาร

1. แก่น, เนื้อแท้, มักใช้เข้าคู่กับคำ แก่น เป็น แก่นสาร
2. ข้อความ, ถ้อยคำ, เรื่องราว

   กล่าวสาร

   สื่อสาร

3. หนังสือ

   นิตยสาร

   วารสาร

4. จดหมาย

   เขียนสาร

   สารของนายกรัฐมนตรีถึงเยาวชน

ดูเพิ่ม

• สาระ

คำเกี่ยวข้อง

สารกรมธรรม์ สารคดี สารตรา สารธรรม สารนิเทศ

สารบบ สารบับ สารบบความ สารบรรณ สารบัญ

สารบาญ สารบาญชี สารประโยชน์ สารสนเทศ สื่อสาร

รากศัพท์ 2

คำนาม

สาร

1. สิ่งที่มีองค์ประกอบเป็นอย่างเดียวกัน มีสมบัติเฉพาะของตนเอง และไม่สามารถใช้วิธีกลใด ๆ มาแบ่งแยกให้เป็นส่วนอื่นที่มีองค์ประกอบและสมบัติแตกต่างออกไปได้
2. (โบราณ) ใช้เรียกธาตุจำพวกหนึ่งและธาตุที่เข้าแทรกในต้นไม้

คำเกี่ยวข้อง

สารเคมี สารประกอบ สารละลาย

สารส้ม สารหนู สารหนูขาว

รากศัพท์ 3

ยืมมาจากภาษาเขมร សារ (สาร, “ช้างที่มีงาเจริญเต็มที่”)

คำนาม

สาร

1. ช้างใหญ่ ใช้ว่า ช้างสาร

รากศัพท์ 4

คำนาม

สาร

1. ข้าวที่สีหรือตำเอาเปลือกออกแล้ว เรียกว่า ข้าวสาร

รากศัพท์ 5

แผลงมาจากภาษาสันสกฤต सर्व (สรฺว, “ทั้งหมด, ทั้งหลาย”)

คำคุณศัพท์

สาร

1. คำประกอบหน้าคำ แปลว่า ทั้งหมด, ทั้งสิ้น, ทุก

   สารทิศ

   ทุกทิศ

   สารทุกข์

   ทุกข์ทั้งหมด

   สารเลว

   เลวทั้งสิ้น

ดูเพิ่ม

• สรรพ
• สารทุกข์สุกดิบ