แก่น

ดูเพิ่ม: แกน, แก้น, และ แก๊น

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}		แก็่น
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gɛ̀n
	ราชบัณฑิตยสภา	kaen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kɛn˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *keːlᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ແກ່ນ (แก่น), ภาษาไทใหญ่ ၵႅၼ် (แกน)，ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง genq, ภาษาจ้วง genq

เป็นศัพท์บัญญัติสำนักงานราชบัณฑิตยสภาของ duramen, heartwood สำหรับความหมาย 1, core, substance สำหรับความหมาย 2

คำนาม

แก่น

1. เนื้อไม้แข็งและมีสีเข้ม อยู่ถัดกระพี้เข้าไป
2. เนื้อแท้, หลักสำคัญ

   แก่นพระศาสนา

คำเกี่ยวข้อง

• แก่นแท้
• แก่นโลก
• แก่นสาร

คำแปลภาษาอื่น

(1)

• อังกฤษ : core ^(en)

รากศัพท์ 2

ร่วมเชื้อสายกับภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง gen (แกน, “ดื้อรั้น, ไม่กลัว, ดุ”)

คำคุณศัพท์

แก่น

1. ดื้อรั้นซุกซนไม่เกรงกลัวใคร

คำเกี่ยวข้อง

• แก่นแก้ว
• จอมแก่น