หลัก

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• (เลิกใช้) หลกก

การออกเสียง

พยางค์	หฺลัก
สัทอักษรสากล	/lak̚˨˩/

รากศัพท์ 1

จากภาษาไทดั้งเดิม *ʰlakᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຫຼັກ ‎(หลัก), ภาษาไทลื้อ ᦜᧅ ‎(หฺลัก), ภาษาไทใหญ่ လၵ်း ‎(ลั๊ก), ภาษาอาหม 𑜎𑜀𑜫 ‎(ลก์)

คำนาม

หลัก

1. เสาที่ปักไว้, ที่ผูก, ที่มั่น

   เอาเรือไปผูกไว้กับหลัก

2. เครื่องหมาย

   หลักเขต

3. เครื่องยึดเหนี่ยว

   มีธรรมะเป็นหลักในการดำรงชีวิต

4. เครื่องจับยึด

   หลักแจว

5. สาระที่มั่นคง

   พูดจาไม่มีหลัก

   หลักกฎหมาย

   หลักเศรษฐศาสตร์

คำเกี่ยวข้อง

หลักการ หลักเกณฑ์ หลักแจว หลักชัย

หลักฐาน หลักตอ หลักทรัพย์ หลักบ้านหลักเมือง

หลักประกัน หลักพยาน หลักเมือง หลักลอย

หลักวิชา หลักสูตร หลักแหล่ง หลักแหลม, แหลมหลัก

รากศัพท์ 2

คำนาม

หลัก

1. ตำแหน่งของตัวเลขซึ่งแสดงจำนวน คือ ถ้าเป็นเลขตัวเดียว เรียกว่า จำนวนหน่วย เลข 2 ตัวเรียงกัน เรียกว่า จำนวนสิบ เลข 3 ตัวเรียงกัน เรียกว่า จำนวนร้อย เลข 4 ตัวเรียงกัน เรียกว่า จำนวนพัน เลข 5 ตัวเรียงกัน เรียกว่า จำนวนหมื่น เลข 6 ตัวเรียงกัน เรียกว่า จำนวนแสน เลข 7 ตัวเรียงกัน เรียกว่า จำนวนล้าน

   987 เป็นจำนวนร้อย, 9 เป็นเลขหลักร้อย หมายถึง 900, ส่วน 8 เป็นเลขหลักสิบ หมายถึง 80, และ 7 เป็นเลขหลักหน่วย หมายถึง 7

รากศัพท์ 3

จากภาษาสันสกฤต लक्ष ‎(ลกฺษ), จากภาษาบาลี ลกฺข; ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร លក្ខ ‎(ลกฺข)

คำคุณศัพท์

หลัก

1. (โบราณ) จำนวนแสน

ภาษาอีสาน

คำคุณศัพท์

หลัก (อาการนาม ความหลัก)

1. ฉลาด