หลัก

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: หลก, หลีก, หลึก, หลู๋ก, และ หล๋ก

ภาษาไทย[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์หฺลัก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงlàk
ราชบัณฑิตยสภาlak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/lak̚˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʰlakᴰ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩉᩖᩢᨠ (หลัก), ภาษาลาว ຫຼັກ (หลัก), ภาษาไทลื้อ ᦜᧅ (หฺลัก), ภาษาไทใหญ่ လၵ်း (ลั๊ก), ภาษาอาหม 𑜎𑜀𑜫 (ลก์), ภาษาแสก ลั๊ก, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง laek, ภาษาจ้วง laek

คำนาม[แก้ไข]

หลัก

  1. เสาที่ปักไว้, ที่ผูก, ที่มั่น
    เอาเรือไปผูกไว้กับหลัก
  2. เครื่องหมาย
    หลักเขต
  3. เครื่องยึดเหนี่ยว
    มีธรรมะเป็นหลักในการดำรงชีวิต
  4. เครื่องจับยึด
    หลักแจว
  5. สาระที่มั่นคง
    พูดจาไม่มีหลัก
    หลักกฎหมาย
    หลักเศรษฐศาสตร์

คำแปลภาษาอื่น[แก้ไข]

คำประสม[แก้ไข]

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

หลัก

  1. ตำแหน่งของตัวเลขซึ่งแสดงจำนวน คือ ถ้าเป็นเลขตัวเดียว เรียกว่า จำนวนหน่วย เลข 2 ตัวเรียงกัน เรียกว่า จำนวนสิบ เลข 3 ตัวเรียงกัน เรียกว่า จำนวนร้อย เลข 4 ตัวเรียงกัน เรียกว่า จำนวนพัน เลข 5 ตัวเรียงกัน เรียกว่า จำนวนหมื่น เลข 6 ตัวเรียงกัน เรียกว่า จำนวนแสน เลข 7 ตัวเรียงกัน เรียกว่า จำนวนล้าน
    987 เป็นจำนวนร้อย, 9 เป็นเลขหลักร้อย หมายถึง 900, ส่วน 8 เป็นเลขหลักสิบ หมายถึง 80, และ 7 เป็นเลขหลักหน่วย หมายถึง 7

รากศัพท์ 3[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต लक्ष (ลกฺษ), จากภาษาบาลี ลกฺข; ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร លក្ខ (ลกฺข)

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

หลัก

  1. (โบราณ) จำนวนแสน

ภาษาปักษ์ใต้[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

หลัก (คำอาการนาม ก่านหลัก)

  1. ลัก, ขโมย

อ้างอิง[แก้ไข]

  • หลัก” ใน Central Southern Thai Dictionary (Kaewkhao, Uthai และ Kiatboonyarit, Tawan: ประเทศไทย: US Peace Corps 1986), หน้าที่ 8

ภาษาอีสาน[แก้ไข]

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

หลัก (คำอาการนาม ความหลัก)

  1. ฉลาด