แสน
ภาษาไทย[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *sɛːnᴬ¹ (Jonsson, 1991). ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩈᩯ᩠ᨶ (แสน), ภาษาลาว ແສນ (แสน), ภาษาไทลื้อ ᦶᦉᧃ (แสน), ภาษาไทใหญ่ သႅၼ် (แสน), ภาษาไทใต้คง ᥔᥦᥢᥴ (แส๋น), ภาษาพ่าเก ꩬိၺ် (สิญ์), ภาษาอาหม 𑜏𑜢𑜐𑜫 (สิญ์)
การออกเสียง[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ | แสน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sɛ̌ɛn |
ราชบัณฑิตยสภา | saen | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sɛːn˩˩˦/(สัมผัส) |
เลข[แก้ไข]
แสน
คำนาม[แก้ไข]
แสน
คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]
แสน
คำสืบทอด[แก้ไข]
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- สัมผัส:ภาษาไทย/ɛːn
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- เลขภาษาไทย
- ภาษาไทย terms with redundant head parameter
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีนัยโบราณ
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้