ศาล

ภาษาไทย

รากศัพท์

จากภาษาสันสกฤต शाल (ศาล) หรือ शाला (ศาลา); ร่วมรากกับ ศาลา

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		สาน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sǎan
	ราชบัณฑิตยสภา	san
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/saːn˩˩˦/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		ศาณ ศานต์ สาน สาร

คำนาม

ศาล

1. องค์กรฝ่ายตุลาการซึ่งมีอำนาจพิจารณาพิพากษาอรรถคดี
2. ผู้พิพากษาหรือตุลาการซึ่งมีอำนาจพิจารณาพิพากษาอรรถคดี
3. ที่ชำระความ

   ศาลแพ่ง

   ศาลอาญา

4. ที่สิงสถิตของเทวดา เทพารักษ์ หรือเจ้าผี เป็นต้น

   ศาลเทพารักษ์

   ศาลเจ้า

   ศาลเจ้าแม่ทับทิม