ผืน

ดูเพิ่ม: ผัน, ผิน, และ ผื่น

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับลาว ຜືນ (ผืน), ไทใหญ่ ၽိုၼ် (ผึน), อาหม 𑜇𑜢𑜤𑜃𑜫 (ผึน์)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ผืน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	pʉ̌ʉn
	ราชบัณฑิตยสภา	phuen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/pʰɯːn˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม

ผืน

1. เรียกสิ่งที่มีลักษณะแบนเป็นแผ่นอย่างผ้า หนังหรือเสื่อ เป็นต้น มีขนาดเต็มตามกำหนดและอาจม้วนหรือพับได้เช่นผ้านุ่ง ผ้าห่ม เสื่อ พรม และหนัง ว่า ผืนผ้า ผืนหนัง เป็นต้น
2. เรียกแผ่นดินทั้งหมดหรือส่วนใดส่วนหนึ่ง

   ผืนแผ่นดิน

คำลักษณนาม

ผืน

1. เรียกสิ่งที่มีลักษณะเช่นนั้น

   ผ้า 3 ผืน

   เสื่อ 2 ผืน

   แผ่นดินผืนนี้

   ที่ดินผืนนั้น