ลาย
ดูเพิ่ม: ล่าย
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *laːjᴬ⁴; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩃᩣ᩠ᨿ (ลาย), ภาษาลาว ລາຍ (ลาย), ภาษาไทลื้อ ᦟᦻ (ลาย), ภาษาไทดำ ꪩꪱꪥ (ลาย), ภาษาไทใหญ่ လၢႆး (ล๊าย), ภาษาไทใต้คง ᥘᥣᥭᥰ (ล๊าย), ภาษาพ่าเก လႝ (ลย์), ภาษาอาหม 𑜎𑜩 (ลย์)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ลาย | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | laai |
| ราชบัณฑิตยสภา | lai | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /laːj˧/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ลาย
- รูปแบบทางทัศนศิลป์ประเภทหนึ่ง ประกอบขึ้นด้วยเส้นเป็นสำคัญ ลักษณะเป็นแบบซ้ำ ๆ เป็นหมู่ ๆ หรือต่อเนื่องกันไปก็มี มีทั้งลายแบบธรรมชาติและลายแบบประดิษฐ์ ใช้เขียน ปั้น หรือแกะสลัก เป็นต้น เพื่อตกแต่งให้สวยงาม
- กรรมวิธีประดิษฐ์สิ่งต่าง ๆ ให้เป็นลวดลาย
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]ลาย (คำอาการนาม ความลาย)