ᥛᥩᥒᥰ
ภาษาไทใต้คง[แก้ไข]
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
จากภาษาจีนยุคกลาง 望 (MC mjang|mjangH); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย มอง, ภาษาลาว ເບິ່ງ (เบิ่ง) และ ມອງ (มอง), ภาษาอีสาน เบิ่ง, ภาษาเขิน ᨾᩬᨦ (มอง), ภาษาไทลื้อ ᦙᦸᧂ (มอ̂ง), ภาษาไทใหญ่ မွင်း (ม๊อ̂ง)
คำกริยา[แก้ไข]
ᥛᥩᥒᥰ (ม๊อ̂ง) (อักขรวิธี 1963 ᥛᥩᥒ̈)
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย มอง, ภาษาเขิน ᨾᩬᨦ (มอง), ภาษาไทลื้อ ᦙᦸᧂ (มอ̂ง), ภาษาไทใหญ่ မွင်း (ม๊อ̂ง)
คำนาม[แก้ไข]
ᥛᥩᥒᥰ (ม๊อ̂ง) (อักขรวิธี 1963 ᥛᥩᥒ̈)