ซ้อน
หน้าตา
ดูเพิ่ม: ซ่อน
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨪᩬ᩶ᩁ (ซอ้ร), ลาว ຊ້ອນ (ซ้อน), ไทใหญ่ သွၼ်ႉ (ส๎อ̂น), จ้วง sonx
การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | ซ้อน | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sɔ́ɔn |
ราชบัณฑิตยสภา | son | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sɔːn˦˥/(สัมผัส) |
คำกริยา
[แก้ไข]ซ้อน (คำอาการนาม การซ้อน)
- วางทับกัน
- เอาจานซ้อนกัน
- เอาหนังสือซ้อนสมุด
- เรียงแทรกเสริมกัน
- ฟันซ้อน
- มะลิซ้อน
- ซ้ำ ๆ กัน
- ถูกชก 2 ทีซ้อน
- เสียงปืนดัง 3 นัดซ้อน
- ว่ากันคนละทีในเชิงแข่งขัน
- เทศน์ซ้อน
คำกริยาวิเศษณ์
[แก้ไข]ซ้อน (คำอาการนาม ความซ้อน)