จอด

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		จอด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	jɔ̀ɔt
	ราชบัณฑิตยสภา	chot
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/t͡ɕɔːt̚˨˩/^{(สัมผัส)}

จอด (คำอาการนาม การจอด)

หยุดอยู่หรือทำให้หยุด, หยุดอยู่ชั่วคราว (ใช้แก่ เรือ รถ เป็นต้น)
(ภาษาปาก) พ่ายแพ้, ไม่มีทางสู้
(ภาษาปาก) ตาย
(ร้อยกรอง) รัก
มิตรใจเรียมจอดเจ้า จักคิดถึงฤๅ
— นิราศนรินทร์ แบบเรียนกวีนิพนธ์

จอด (คำอาการนาม ก๋ารจอด หรือ ก๋านจอด)