ก๋ง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาหมิ่นใต้ (กง, ชายผู้เป็นที่นับถือ) [1]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ก๋ง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgǒng
ราชบัณฑิตยสภาkong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/koŋ˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม[แก้ไข]

ก๋ง

  1. พ่อของพ่อ พ่อของแม่, แต่บางทีเรียกพ่อของแม่ว่า วั่วก๋ง

คำพ้องความ[แก้ไข]

อ้างอิง[แก้ไข]

ภาษาคำเมือง[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

ก๋ง

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᨠᩫ᩠ᨦ (ก็ง)