ก่ง
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *koŋ (“โค้ง; งอ”); ร่วมเชื้อสายกับ ภาษาไทย ก้งโค้ง, โกง, โก่ง, โก้งโค้ง, โค้ง
การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | ก่ง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gòng |
ราชบัณฑิตยสภา | kong | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /koŋ˨˩/(สัมผัส) |
คำกริยา
[แก้ไข]ก่ง (คำอาการนาม การก่ง)
คำพ้องความ
[แก้ไข]คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]คำคุณศัพท์
[แก้ไข]ก่ง (คำอาการนาม ความก่ง)
คำพ้องความ
[แก้ไข]คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]คำกริยา
[แก้ไข]ก่ง (คำอาการนาม ก๋ารก่ง หรือ ก๋านก่ง)
- อีกรูปหนึ่งของ ᨠᩫ᩠᩵ᨦ (ก็่ง, “ทำให้โค้ง”)
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]ก่ง (คำอาการนาม กำก่ง หรือ ความก่ง)
- อีกรูปหนึ่งของ ᨠᩫ᩠᩵ᨦ (ก็่ง, “โค้ง”)
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม
- สัมผัส:ภาษาไทย/oŋ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- อังกฤษ translations
- คำคุณศัพท์ภาษาไทย
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอังกฤษ/t+
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- คำคุณศัพท์ภาษาคำเมือง
- คำคุณศัพท์ภาษาคำเมืองในอักษรไทย