ก้งโค้ง
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *koŋ (“โค้ง; งอ”) โดยซ้ำ 2 คำ; ร่วมเชื้อสายกับ ภาษาไทย ก่ง, โกง, โก่ง, โก้งโค้ง, โค้ง
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ก้ง-โค้ง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gông-kóong |
| ราชบัณฑิตยสภา | kong-khong | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /koŋ˥˩.kʰoːŋ˦˥/(สัมผัส) | |
คำกริยา
[แก้ไข]ก้งโค้ง (คำอาการนาม การก้งโค้ง)