โก่ง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: โกง

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *koŋ (โค้ง; งอ); ร่วมเชื้อสายกับ ภาษาไทย ก่ง, ก้งโค้ง, โกง, โก้งโค้ง, โค้ง, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง goengq (ก่ง, โค้งขึ้น), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง koengq (โข่ง, โค้ง, งอ, คด)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์โก่ง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgòong
ราชบัณฑิตยสภาkong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/koːŋ˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา[แก้ไข]

โก่ง (คำอาการนาม การโก่ง)

  1. ทำให้งอเป็นรูปโค้ง, ทำให้โค้ง
    โก่งศร
    โก่งคอ
  2. บอกราคาเกินสมควร
    โก่งราคา

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

โก่ง (คำอาการนาม ความโก่ง)

  1. โค้ง
    คิ้วโก่ง