ดัง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์ดัง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงdang
ราชบัณฑิตยสภาdang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/daŋ˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɗaŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨯᩢ᩠ᨦ (ดัง), ภาษาลาว ດັງ (ดัง), ภาษาไทลื้อ ᦡᧂ (ดัง), ภาษาไทใหญ่ လင်/ၼင် (ลัง/นัง) (ในคำ ၶူႈလင်/ၶူႈၼင် (ขู้ลัง/ขู้นัง)), ภาษาไทใต้คง ᥘᥒ (ลัง), ภาษาอ่ายตน ဒင် (ดง์) หรือ ꩫင် (นง์), ภาษาอาหม 𑜓𑜂𑜫 (ดง์) หรือ 𑜃𑜂𑜫 (นง์), ภาษาปู้อี ndangl, ภาษาจ้วง ndaeng, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง ndaeng (ดัง-จมูก)

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

ดัง

  1. (โบราณ, ร้อยกรอง) ดั้ง, จมูก

รากศัพท์ 2[แก้ไข]

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɗaŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกัยภาษาจ้วง ndaeng

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

ดัง (คำอาการนาม ความดัง)

  1. เกิดเสียงขึ้นหรือทำให้เสียงเกิดขึ้นอย่างแรง
    กลองดัง
    เสียงดัง
  2. (ภาษาปาก) มีชื่อเสียง
    นักร้องดัง
    นักการเมืองคนดัง
  3. (ภาษาปาก) เป็นที่รู้จักหรือโจษขานกันทั่วไป
    ละครเรื่องนี้ดังมาก
    ข่าวดัง

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

ดัง (คำอาการนาม ความดัง)

  1. ทำให้เสียงบังเกิดขึ้นอย่างแรง
    พูดดัง

รากศัพท์ 3[แก้ไข]

รูปแบบอื่น[แก้ไข]

คำบุพบท[แก้ไข]

ดัง

  1. เช่น, อย่าง, ราวกับ, คล้าย, เหมือน

ภาษาคำเมือง[แก้ไข]

การออกเสียง[แก้ไข]

คำกริยา[แก้ไข]

ดัง (คำอาการนาม ก๋ารดัง or ก๋านดัง)

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᨯᩢ᩠ᨦ (ดัง)

คำนาม[แก้ไข]

ดัง

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᨯᩢ᩠ᨦ (ดัง)

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

ดัง (คำอาการนาม กำดัง or ความดัง)

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᨯᩢ᩠ᨦ (ดัง)

ภาษาญ้อ[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

ดัง

  1. จมูก

ภาษาอีสาน[แก้ไข]

คำนาม[แก้ไข]

ดัง

  1. จมูก

คำประสม[แก้ไข]