ชน

ดูเพิ่ม: ชัน, ชั้น, ชิน, ชิ้น, ชีน, ชึน, ชื่น, ชื้น, ชุน, และ ชูน

ภาษาไทย

ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨩᩫ᩠ᨶ (ช็น), ลาว ຊົນ (ซ็น); เทียบเขมร ជល់ (ชล̍), จีนยุคกลาง 衝 (MC tsyhowng), จ้วงแบบจั่วเจียง cwnj (เฉิ้น, “พุ่งเขาไปชนอย่างแรง”)

การแบ่งพยางค์		ชน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	chon
	ราชบัณฑิตยสภา	chon
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/t͡ɕʰon˧/^{(สัมผัส)}
คำพ้องเสียง แก้ไข		ชนม์ ชล

ชน (คำอาการนาม การชน)

ชน

ยืมมาจากสันสกฤต जन (ชน, “คน”) หรือบาลี ชน (“คน”); ร่วมเชื้อสายกับลาว ຊົນ (ซ็น)

การแบ่งพยางค์ {เสียงพยัญชนะซ้ำ}		ชน	[เสียงสมาส] ชน-นะ-
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	chon	chon-ná-
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	chon	chon-na-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/t͡ɕʰon˧/^{(สัมผัส)}	/t͡ɕʰon˧.na˦˥./
คำพ้องเสียง แก้ไข		ชนม์ ชล

ชน

การแบ่งพยางค์		ชอ-นอ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	chɔɔ-nɔɔ
	ราชบัณฑิตยสภา	cho-no
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/t͡ɕʰɔː˧.nɔː˧/^{(สัมผัส)}

ชน

เขียนด้วยอักษรอื่น

ชน ช.

ตารางการผันรูปของ "ชน" (เพศชาย)