ชัน

ดูเพิ่ม: ชน, ชั้น, ชิน, ชิ้น, ชีน, ชึน, ชื่น, ชื้น, ชุน, และ ชูน

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ชัน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	chan
	ราชบัณฑิตยสภา	chan
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕʰan˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับอีสาน ซัน, ลาว ຊັນ (ซัน), คำเมือง ᨩᩢ᩠ᨶ (ชัน), เขิน ᨩᩢ᩠ᨶ (ชัน), ไทลื้อ ᦶᦋᧃ (แชน), ไทใหญ่ ၸၼ်း (จั๊น), ไทใต้คง ᥓᥢᥰ (จั๊น), อาหม 𑜋𑜃𑜫 (ฉน์)

คำกริยา

ชัน (คำอาการนาม การชัน)

1. ยกตั้งตรง

   ชันขา

   ชันเข่า

2. ตั้งขึ้น

   ขนชัน

   หูชัน

คำคุณศัพท์

ชัน (คำอาการนาม ความชัน)

1. ตรงขึ้นไป, ไม่ลาด

   ตลิ่งชัน

รากศัพท์ 2

ยืมมาจากเขมร ជ័រ (ชัร)

คำนาม

ชัน

1. ยางไม้สำหรับยาเรือเป็นต้น