ມື້

ภาษาลาว

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *mwɯ:ꟲ (“วัน”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย มื้อ, ภาษาอีสาน มื้อ, ภาษาคำเมือง ᨾᩨ᩶ (มื้), ภาษาเขิน ᨾᩨ᩶ (มื้), ภาษาไทลื้อ ᦙᦹᧉ (มื้), ภาษาไทดำ ꪣꪳ꫁ (มึ้), ภาษาไทขาว ꪣꪳꫂ, ภาษาไทใหญ่ မိုဝ်ႉ (มึ๎ว), ภาษาแสก มือ

การออกเสียง

• (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [mɯː˥˨]
• (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: [mɯː˧˦]
• การแบ่งพยางค์: ມື້
• สัมผัส: -ɯː

คำนาม

ມື້ • (มื้)

1. วัน

คำประสม

• ມື້ອື່ນ (มื้อื่น)