ມື້
ภาษาลาว[แก้ไข]
รากศัพท์[แก้ไข]
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *mwɯ:ꟲ (“วัน”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย มื้อ, ภาษาอีสาน มื้อ, ภาษาคำเมือง ᨾᩨ᩶ (มื้), ภาษาเขิน ᨾᩨ᩶ (มื้), ภาษาไทลื้อ ᦙᦹᧉ (มื้), ภาษาไทดำ ꪣꪳ꫁ (มึ้), ภาษาไทขาว ꪣꪳꫂ, ภาษาไทใหญ่ မိုဝ်ႉ (มึ๎ว), ภาษาแสก มือ
การออกเสียง[แก้ไข]
- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [mɯː˥˨]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [mɯː˧˦]
- การแบ่งพยางค์: ມື້
- สัมผัส: -ɯː
คำนาม[แก้ไข]
ມື້ • (มื้)
คำประสม[แก้ไข]
- ມື້ອື່ນ (มื้อื่น)