ມີ
ภาษาลาว
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *miːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย มี, ภาษาคำเมือง ᨾᩦ (มี), ภาษาเขิน ᨾᩦ (มี), ภาษาไทลื้อ ᦙᦲ (มี), ภาษาไทดำ ꪣꪲ (มิ), ภาษาไทขาว ꪣꪲ, ภาษาไทใต้คง ᥛᥤᥰ (มี๊), ภาษาไทใหญ่ မီး (มี๊), ภาษาจ้วง miz
การออกเสียง
[แก้ไข]- (เวียงจันทน์) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [miː˧˥]
- (หลวงพระบาง) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): [miː˩˨]
- การแบ่งพยางค์: ມີ
- สัมผัส: -iː
คำกริยา
[แก้ไข]คำคุณศัพท์
[แก้ไข]คำพ้องความ
[แก้ไข]มี