คืน

ดูเพิ่ม: คน, คัน, คั่น, คั้น, คิ์น, คุ้น, คูน, และ ค้น

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		คืน
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	kʉʉn
	ราชบัณฑิตยสภา	khuen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kʰɯːn˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ɣɯːnᴬ; ร่วมเชื้อสายกับอีสาน คืน, ลาว ຄືນ (คืน), คำเมือง ᨤᩨ᩠ᨶ (ฅื‍น), เขิน ᨤᩨ᩠ᨶ (ฅื‍น), ไทลื้อ ᦆᦹᧃ (ฅืน), ไทดำ ꪁꪳꪙ (กฺึน), ไทขาว ꪅꪳꪙ, ไทใหญ่ ၶိုၼ်း (ขึ๊น), ไทใต้คง ᥑᥪᥢᥰ (ฃื๊น), อาหม 𑜁𑜢𑜤𑜃𑜫 (ขึน์), จ้วง hwnz หรือ ngwnz

รูปแบบอื่น

• ฅืน (เลิกใช้)

คำนาม

คืน

1. ระยะเวลาตั้งแต่ย่ำค่ำถึงย่ำรุ่ง, เวลากลางคืน (คำลักษณนาม: คืน)

คำแปลภาษาอื่น

ระยะเวลาตั้งแต่ย่ำค่ำถึงย่ำรุ่ง

• จีน:

  จีนกลาง: 夜 (zh) (yè)

• อังกฤษ: night (en)
• อิตาลี: notte (it) ญ.
• เยอรมัน: Nacht (de) ญ.
• โรฮีนจา: rait
• ไทดำ: ꪁꪳꪙ (blt) (กฺึน)

รากศัพท์ 2

ร่วมเชื้อสายกับลาว ຄືນ (คืน), ไทดำ ꪁꪳꪙ (กฺึน), ไทใหญ่ ၶိုၼ်း (ขึ๊น), อาหม 𑜁𑜢𑜤𑜃𑜫 (ขึน์)

คำกริยา

คืน (คำอาการนาม การคืน)

1. กลับเข้าสู่ภาวะหรือฐานะเดิม

คำกริยาวิเศษณ์

คืน

1. กลับดังเดิม

   ได้คืน

   กลับคืน

   ส่งคืน

ภาษาคำเมือง

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /xɯːn˧˧/

คำกริยา

คืน (คำอาการนาม ก๋ารคืน หรือ ก๋านคืน)

1. (อกรรม, สกรรม) รูปแบบอื่นของ ᨤᩨ᩠ᨶ (ฅื‍น)

คำนาม

คืน

1. รูปแบบอื่นของ ᨤᩨ᩠ᨶ (ฅื‍น)