ข้ามไปเนื้อหา

ชั่ว

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: ชวี และ ชีว

ภาษาไทย

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ชั่ว
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงchûua
ราชบัณฑิตยสภาchua
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕʰua̯˥˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຊົ່ວ (ซ็่ว), ภาษาคำเมือง ᨩ᩠ᩅᩫ᩵ (ชว็่), ภาษาเขิน ᨩ᩠ᩅᩫ᩵ (ชว็่), ภาษาไทลื้อ ᦷᦋᧈ (โช่), ภาษาไทดำ ꪋ꪿ꪺ (จ̱ั่ว), ภาษาไทใหญ่ ၸူဝ်ႈ (จู้ว), ภาษาพ่าเก ꩡုဝ် (จุว์), ภาษาอาหม 𑜋𑜥 (ฉู), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง cuoh/coh (ชั่ว/ช่อ)

คำนาม

[แก้ไข]

ชั่ว

  1. ระยะ
    น้ำลึก 3 ชั่วคน
    สูง 3 ชั่วลำตาล
  2. ระยะเวลา, สมัย, ครั้ง
    ชั่วปู่ย่าตายาย
    ชั่วพ่อชั่วแม่
คำประสม
[แก้ไข]

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

เทียบภาษาจีนยุคกลาง (MC tshuH, “ผิด; เลว”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨩ᩠ᩅᩫ᩵ (ชว็่), ภาษาเขิน ᨩ᩠ᩅᩫ᩵ (ชว็่), ภาษาลาว ຊົ່ວ (ซ็่ว), ภาษาไทลื้อ ᦷᦌᧈ (โซ่), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง caq (ช่า)

คำคุณศัพท์

[แก้ไข]

ชั่ว (คำอาการนาม ความชั่ว)

  1. เลว, ทราม, ร้าย, ไม่ดีเพราะจงใจฝ่าฝืนศีลธรรมหรือจารีตประเพณี
คำประสม
[แก้ไข]