ᨩ᩠ᩅᩫ᩵

ภาษาเขิน

การออกเสียง

• (เชียงตุง) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /t͡ɕoː˨˨/

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ชั่ว, ภาษาคำเมือง ᨩ᩠ᩅᩫ᩵ (ชว็่), ภาษาลาว ຊົ່ວ (ซ็่ว), ภาษาไทใหญ่ ၸူဝ်ႈ (จู้ว)

คำนาม

ᨩ᩠ᩅᩫ᩵ (ชว็่)

1. ชั่ว, ระยะ, เวลา

คำคุณศัพท์

ᨩ᩠ᩅᩫ᩵ (ชว็่) (คำอาการนาม ᨣ᩠ᩅᩣ᩠ᨾᨩ᩠ᩅᩫ᩵)

1. ตลอด

รากศัพท์ 2

เทียบภาษาจีนยุคกลาง 錯 (MC tshuH, “ผิด; เลว”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ชั่ว, ภาษาคำเมือง ᨩ᩠ᩅᩫ᩵ (ชว็่), ภาษาลาว ຊົ່ວ (ซ็่ว), ภาษาไทลื้อ ᦷᦌᧈ (โซ่)

คำคุณศัพท์

ᨩ᩠ᩅᩫ᩵ (ชว็่) (คำอาการนาม ᨣ᩠ᩅᩣ᩠ᨾᨩ᩠ᩅᩫ᩵)

1. ชั่ว (ไม่ดี), เสีย

ภาษาคำเมือง

รูปแบบอื่น

• (ถอดอักษร) ชั่ว
• (ถอดเสียง) จั้ว

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ชั่ว, ภาษาเขิน ᨩ᩠ᩅᩫ᩵ (ชว็่), ภาษาลาว ຊົ່ວ (ซ็่ว), ภาษาไทลื้อ ᦷᦋᧈ (โช่), ภาษาไทใหญ่ ၸူဝ်ႈ (จู้ว)

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /t͡ɕua˦˨/

คำนาม

ᨩ᩠ᩅᩫ᩵ (ชว็่)

1. ชั่ว, ระยะ, สมัย, เวลา

อ้างอิง

• พจนานุกรมภาษาล้านนา = The Lanna dictionary (พิมพ์ครั้งที่ 2). (พ.ศ. 2550). เชียงใหม่: สถาบันภาษา ศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.