เรียว
ภาษาไทย[แก้ไข]
การออกเสียง[แก้ไข]
| การแบ่งพยางค์ | เรียว | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | riao |
| ราชบัณฑิตยสภา | riao | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ria̯w˧/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1[แก้ไข]
ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทใหญ่ ႁဵဝ်း (เห๊ว), ภาษาอาหม 𑜍𑜢𑜈𑜫 (ริว์), ภาษาจ้วง reuz (แรว), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง reuq (แหร่ว)
คำนาม[แก้ไข]
เรียว
คำคุณศัพท์[แก้ไข]
เรียว (คำอาการนาม ความเรียว)
รากศัพท์ 2[แก้ไข]
ยืมมาจากภาษาไหหลำ 繞／绕 (yiao2, “ผูก, มัด, พัน”)[1]
คำนาม[แก้ไข]
เรียว