สาย

ดูเพิ่ม: ส่าย และ ส้าย

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		สาย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sǎai
	ราชบัณฑิตยสภา	sai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/saːj˩˩˦/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩈᩣ᩠ᨿ (สาย), ᨡ᩠ᩅᩣ᩠ᨿ (ขวาย), ลาว ສາຍ (สาย), ສວາຍ (สวาย), ไทดำ ꪎꪱꪥ (สาย), จ้วง sai, จ้วงแบบจั่วเจียง svai

คำนาม

สาย

1. เวลาระหว่างเช้ากับเที่ยงประมาณ 9.00 น. ถึง 10.00 น.

   พอสายก็ออกเดินทาง

คำกริยาวิเศษณ์

สาย (คำอาการนาม ความสาย)

1. ช้ากว่าเวลาที่กำหนด, ล่าช้า

   มาทำงานสาย

2. โดยปริยายหมายความว่า พ้นเวลาที่จะแก้ไข, สุดที่จะแก้ไขได้

   เรื่องนี้ทำอะไรไม่ได้ สายเกินไปเสียแล้ว

รากศัพท์ 2

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *saːjᴬ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩈᩣ᩠ᨿ (สาย), ลาว ສາຍ (สาย), ไทลื้อ ᦉᦻ (สาย), ไทดำ ꪎꪱꪥ (สาย), ไทขาว ꪎꪱꪥ, ไทแดง ꪎꪱꪥ, ไทใหญ่ သၢႆ (สาย), ไทใต้คง ᥔᥣᥭᥴ (ส๋าย), อ่ายตน ꩬႝ (สย์), พ่าเก ꩬႝ (สย์), อาหม 𑜏𑜩 (สย์), จ้วง sai, จ้วงแบบจั่วเจียง sai

คำนาม

สาย (คำลักษณนาม สาย)

1. สิ่งที่มีลักษณะเป็นเส้นเป็นแนวยาว

   สายสร้อย

   สายไฟฟ้า

   สายรุ้ง

   สายนาฬิกา

   สายเข็มขัด

2. ทาง, เส้นทาง

   รถไฟสายเหนือ

   รถไฟสายใต้

3. โดยปริยายหมายถึงสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น

   สายการบิน

   สายการเดินเรือ

   สายงาน

4. ญาติที่สืบมาจากต้นวงศ์หรือต้นสกุลเดียวกัน แล้วแยกเป็นสกุลย่อยออกไป
5. ผู้เข้าไปสืบความลับหรือความเคลื่อนไหวเป็นต้นของอีกฝ่ายหนึ่ง

   ระวังคนใช้เป็นสายให้โจร

คำลักษณนาม

สาย

1. เรียกสิ่งที่เป็นแนวหรือเส้นยาว

   สายสะพาย 2 สาย

   ทาง 3 สาย