ลับ
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ลับ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | láp |
| ราชบัณฑิตยสภา | lap | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /lap̚˦˥/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ||
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *lapᴰ²ˢ (“ถูให้คม”); ร่วมเชื้อสายกับลาว ລັບ (ลับ), คำเมือง ᩃᩢ᩠ᨷ (ลับ), เขิน ᩃᩢ᩠ᨷ (ลับ), ไทลื้อ ᦟᧇ (ลับ), ไทดำ ꪩꪚꪾ (ลับ), ไทขาว ꪩꪚꪾ, ไทใหญ่ လပ်ႉ (ลั๎ป), ไทใต้คง ᥘᥙ (ลัป), พ่าเก လပ် (ลป์), อาหม 𑜎𑜆𑜫 (ลป์)
คำกริยา
[แก้ไข]ลับ (คำอาการนาม การลับ)
ลูกคำ
[แก้ไข]คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]ทำให้คม
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *lapᴰ²ˢ (“พ้นตา; ปกปิด”); ร่วมเชื้อสายกับอีสาน ลับ, ลาว ລັບ (ลับ), คำเมือง ᩃᩢ᩠ᨷ (ลับ), เขิน ᩃᩢ᩠ᨷ (ลับ), ไทลื้อ ᦟᧇ (ลับ), ไทดำ ꪩꪚꪾ (ลับ), ไทใหญ่ လပ်ႉ (ลั๎ป), ไทใต้คง ᥘᥙ (ลัป), อาหม 𑜎𑜆𑜫 (ลป์)
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]ลับ (คำอาการนาม ความลับ)
- ที่อยู่ในที่พ้นตา, ที่อยู่ในที่ซึ่งแลไม่เห็น
- ที่ลับ
- ประตูลับ
- หายลับ
- ที่ปกปิดหรือควรปกปิด
- ความลับ
- หนังสือลับ
- ห้องลับ
- มีสิ่งใดสิ่งหนึ่งบังอยู่
- ของอยู่ลับฝา
- พระอาทิตย์ลับเหลี่ยมเขา
ลูกคำ
[แก้ไข]ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /lap˦˥/
คำกริยา
[แก้ไข]ลับ (คำอาการนาม ก๋ารลับ หรือ ก๋านลับ)
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]ลับ (คำอาการนาม กำลับ หรือ ความลับ)
- อีกรูปหนึ่งของ ᩃᩢ᩠ᨷ (ลับ)
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/ap̚
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีคำพ้องเสียง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- คำสกรรมกริยาภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- รายการที่มีกล่องคำแปล
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอังกฤษ/t+
- คำคุณศัพท์ภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- คำสกรรมกริยาภาษาคำเมือง
- คำคุณศัพท์ภาษาคำเมือง
- คำคุณศัพท์ภาษาคำเมืองในอักษรไทย