ข้ามไปเนื้อหา

แล

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: แล่ และ แล้

ภาษาไทย

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์แล
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงlɛɛ
ราชบัณฑิตยสภาlae
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/lɛː˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับปักษ์ใต้ แล, อีสาน แล, ลาว ແລ (แล), คำเมือง ᩃᩯ (แล), เขิน ᩃᩯ (แล), ไทลื้อ ᦶᦟ (แล), ไทดำ ꪵꪩ (แล), อาหม 𑜎𑜦𑜧 (เล), จ้วง lez (แล, มอง, ดู)

คำกริยา

[แก้ไข]

แล (คำอาการนาม การแล)

  1. (สกรรม) ดู, มอง
    สองตาก็ไม่อยากแล
    เหลียวซ้ายแลขวา
  2. ทอดตาดูเพื่อให้รู้ให้เห็น, มักใช้เข้าคู่กับคำ ดู หรือ เห็น เป็น แลดู แลเห็น
คำสืบทอด
[แก้ไข]
  • เขมร: លែ (แล)

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

คำกริยาวิเศษณ์

[แก้ไข]

แล

  1. อาการที่ทิ้งไว้นานโดยไม่ใส่ใจ, แร ก็ว่า
    กับข้าวทิ้งแลไว้บนโต๊ะไม่มีคนกิน
    ของวางแลไม่มีคนซื้อ

คำอนุภาค

[แก้ไข]

แล

  1. ทีเดียว, ฉะนี้, (มักใช้ในที่สุดประโยคหรือข้อความ หรือคำลงท้ายคำประพันธ์)
    ยมพะบาลจับผู้หญิงผู้ชายจำให้ขึ้นจำให้ลงหากันดั่งนั้นหลายคาบหลายคราลำบากนักหนาแล
    (ไตรภูมิ)
    ห่อนข้าคืนสม แม่แล ฯ
    (เตลงพ่าย)

รากศัพท์ 3

[แก้ไข]

ร่วมเชื้อสายกับลาว ແລະ (และ), ไทลื้อ (แหฺล), ไทใหญ่ လႄႈ (แล้), อาหม 𑜎𑜦𑜧 (เล)

คำสันธาน

[แก้ไข]

แล

  1. รูปที่เลิกใช้ของ และ
    ให้ประกาศแก่พระราชวงศานุวงศ์แลข้าราชการผู้ใหญ่ผู้น้อยฝ่ายหน้าฝ่ายในแลราษฎรในกรุงแลหัวเมืองให้ทราบทั่วกัน
    (ประกาศ ร. 4)
    ฝูงเทพยดาถือค้อนแลตระบองเทียรย่อมแก้วมณีรัตนะเป็นบริวาร
    (ไตรภูมิ)

ภาษากะเหรี่ยงโปเหนือ

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำนาม

[แก้ไข]

แล

  1. ใบไม้, ใบตอง

ภาษาปักษ์ใต้

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]

คำกริยา

[แก้ไข]

แล (คำอาการนาม ก่านแล)

  1. (สกรรม) ดู, มอง

คำพ้องความ

[แก้ไข]

อ้างอิง

[แก้ไข]
  • แล” ใน Central Southern Thai Dictionary (Kaewkhao, Uthai และ Kiatboonyarit, Tawan: ประเทศไทย: US Peace Corps 1986), หน้าที่ 10