ข้ามไปเนื้อหา

ทิ้ง

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

เทียบกับภาษากวางตุ้ง 掟 /ting/ โยน ทิ้ง

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์ทิ้ง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงtíng
ราชบัณฑิตยสภาthing
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tʰiŋ˦˥/(สัมผัส)

คำกริยา

[แก้ไข]

ทิ้ง (คำอาการนาม การทิ้ง)

  1. ทำให้สิ่งใดสิ่งหนึ่งที่ถืออยู่หลุดจากมือด้วยอาการต่าง ๆ, ถ้าด้วยอาการขว้าง เรียกว่า ขว้างทิ้ง, ถ้าด้วยอาการโยน เรียกว่า โยนทิ้ง, ถ้าด้วยอาการเท เรียกว่า เททิ้ง เป็นต้น
  2. สละ
    ทิ้งทาน
  3. ละไป
    ทิ้งบ้าน
    ทิ้งเรือน
  4. โยนหรือเทเสียโดยไม่ต้องการ
    ทิ้งขยะ
  5. ปล่อยลง
    ทิ้งระเบิด
  6. ปล่อยไว้
    ทิ้งไว้ให้เย็น
  7. เหลือไว้
    ทิ้งเงินไว้ให้ใช้
  8. เว้น
    ทิ้งระยะ
    ทิ้งช่วง
  9. เรียกแพรหรือผ้าเนื้อหนักลื่น ๆ ที่มีลักษณะถ่วงหรือทิ้งตัวลงว่า ผ้าเนื้อทิ้ง หรือ ผ้าทิ้งตัว
  10. โดยปริยายหมายความว่าปล่อยด้วยกิริยาอาการคล้ายคลึงเช่นนั้น
    ทิ้งลูกทิ้งเมีย
    ทิ้งบ้าน
    ทิ้งการเล่าเรียน
    ทิ้งเพื่อน
    ทิ้งกันเสียไกล
    พูดทิ้งไว้ที

คำแปลภาษาอื่น

[แก้ไข]