โยน
ดูเพิ่ม: โยนี
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | โยน | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | yoon |
| ราชบัณฑิตยสภา | yon | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /joːn˧/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]คำกริยา
[แก้ไข]โยน (คำอาการนาม การโยน)
- ซัดให้สิ่งใดสิ่งหนึ่งพ้นไปจากตัวโดยวิธีหงายมือ
- โยนสตางค์
- โยนของ
- เคลื่อนไหวหรือทำให้เคลื่อนไหวอย่างแรงจากที่เดิม
- คลื่นซัดจนเรือโยน
- คลื่นโยนเรือ
- ไหวอย่างแรง แต่ไม่เคลื่อนจากที่เดิม
- ลมพัดกิ่งไม้โยนไปโยนมา
- หอบจนตัวโยน
- เหวี่ยงเป็นวงกว้าง
- โยนค้อนตีเหล็ก
- ปัดให้พ้นตัวไป
- โยนบาป
- โยนเรื่อง
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]ชาวอินเดียเรียกเพี้ยนมาจากภาษาอังกฤษ Ionia
คำนาม
[แก้ไข]โยน
รากศัพท์ 3
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาบาลี โยน; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨿᩰᩫ᩠ᨶ (โย็น)
คำนาม
[แก้ไข]โยน