ᩃᩢ᩠ᨷ

ภาษาเขิน

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *lapᴰ²ˢ (“ถูให้คม”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ลับ, ภาษาคำเมือง ᩃᩢ᩠ᨷ (ลับ), ภาษาลาว ລັບ (ลับ), ภาษาไทลื้อ ᦟᧇ (ลับ), ภาษาไทใหญ่ လပ်ႉ (ลั๎ป), ภาษาพ่าเก လပ် (ลป์), ภาษาอาหม 𑜎𑜆𑜫 (ลป์)

คำกริยา

ᩃᩢ᩠ᨷ (ลับ) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᩃᩢ᩠ᨷ)

1. (สกรรม) ลับ (ถูให้คม)

รากศัพท์ 2

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *lapᴰ²ˢ (“พ้นตา; ปกปิด”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ลับ, ภาษาคำเมือง ᩃᩢ᩠ᨷ (ลับ), ภาษาลาว ລັບ (ลับ), ภาษาไทลื้อ ᦟᧇ (ลับ), ภาษาไทใหญ่ လပ်ႉ (ลั๎ป), ภาษาอาหม 𑜎𑜆𑜫 (ลป์)

คำคุณศัพท์

ᩃᩢ᩠ᨷ (ลับ) (คำอาการนาม ᨣ᩠ᩅᩣ᩠ᨾᩃᩢ᩠ᨷ)

1. ลับ (พ้นตา; ปกปิด)

ภาษาคำเมือง

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *lapᴰ²ˢ (“ถูให้คม”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ลับ, ภาษาเขิน ᩃᩢ᩠ᨷ (ลับ), ภาษาลาว ລັບ (ลับ), ภาษาไทลื้อ ᦟᧇ (ลับ), ภาษาไทใหญ่ လပ်ႉ (ลั๎ป), ภาษาพ่าเก လပ် (ลป์), ภาษาอาหม 𑜎𑜆𑜫 (ลป์)

คำกริยา

ᩃᩢ᩠ᨷ (ลับ) (คำอาการนาม ᨠᩣ᩠ᩁᩃᩢ᩠ᨷ)

1. (สกรรม) ลับ (ถูให้คม)

รากศัพท์ 2

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *lapᴰ²ˢ (“พ้นตา; ปกปิด”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ลับ, ภาษาเขิน ᩃᩢ᩠ᨷ (ลับ), ภาษาลาว ລັບ (ลับ), ภาษาไทลื้อ ᦟᧇ (ลับ), ภาษาไทใหญ่ လပ်ႉ (ลั๎ป), ภาษาอาหม 𑜎𑜆𑜫 (ลป์)

คำคุณศัพท์

ᩃᩢ᩠ᨷ (ลับ) (คำอาการนาม ᨣᩤᩴᩃᩢ᩠ᨷ หรือ ᨤ᩠ᩅᩣ᩠ᨾᩃᩢ᩠ᨷ)

1. ลับ (พ้นตา; ปกปิด)