เค้า
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | เค้า | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | káo |
ราชบัณฑิตยสภา | khao | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰaw˦˥/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]เค้า
- สิ่งที่เป็นเครื่องกำหนดหมายบอกให้รู้
- ฝนตั้งเค้า
- สิ่งที่ส่อแสดงให้รู้ได้ว่ามีลักษณะเหมือนสิ่งอื่น
- นาย ก มีเค้าหน้าเหมือนนาย ข
- ต้นเงื่อน
- ต้นเค้า
- รูปหรือรูปความโดยย่อ
- เขียนพอให้เห็นเป็นเค้า
- ร่องรอย
- พอได้เค้า
- (ล้าสมัย) เหง้า
- โคตรเค้าเหล่ากอ
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]คำสรรพนาม
[แก้ไข]เค้า
รากศัพท์ 3
[แก้ไข]คำนาม
[แก้ไข]เค้า
- ตัวเงินหรือวัตถุที่ใช้แทนตัวเงิน เช่นเมล็ดมะขามเป็นต้นที่เป็นทุนซึ่งตั้งไว้สำหรับเล่นในบ่อนการพนันบางชนิด เรียกผู้ถือต้นทุนในการพนันว่า ถุงเค้า
รากศัพท์ 4
[แก้ไข]สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ɡawꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຄົ້າ (เค็้า), ภาษาไทใหญ่ ၵဝ်ႉ (ก๎ว), ภาษาพ่าเก ကွ် (เกา), ภาษาไทใต้คง ᥐᥝᥳ (เก๎า), ภาษาไทดำ ꪹꪁ꫁ꪱ (เก้̱า), ภาษาอาหม 𑜀𑜧 (กว์), ภาษาจ้วง gaeux meuz (เก้าแมว, “เค้าแมว”), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง due kaeux (ตัวเค้า, “เค้าแมว”)
คำนาม
[แก้ไข]เค้า
- ชื่อนกหลายชนิดในวงศ์ Strigidae ขนนุ่ม หัวใหญ่ ตาโต ตัวลาย ออกหากินเวลากลางคืน กลางวันหลบพักผ่อนตามต้นไม้ มีหลายชนิด
รากศัพท์ 5
[แก้ไข]แผลงมาจาก เขา
คำสรรพนาม
[แก้ไข]เค้า
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /kaw˦˥/
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]เค้า
- อีกรูปหนึ่งของ ᨣᩮᩢ᩶ᩤ (เคั้า)
ภาษาปักษ์ใต้
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]- (ตามนิรุกติศาสตร์) เขา
การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /kʰaw˦˥/
- เทียบเสียงภาษาไทยโดยประมาณ: เค้า
คำสรรพนาม
[แก้ไข]เค้า
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/aw
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- ศัพท์ภาษาไทยที่ล้าสมัย
- คำสรรพนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาไทดั้งเดิม
- หน้าที่ใช้ชื่ออนุกรมวิธาน (species)
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำคุณศัพท์ภาษาคำเมือง
- คำคุณศัพท์ภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- ศัพท์ภาษาปักษ์ใต้ที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาปักษ์ใต้
- คำสรรพนามภาษาปักษ์ใต้