ข้ามไปเนื้อหา

บุรุษ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

รูปแบบอื่น

[แก้ไข]

รากศัพท์

[แก้ไข]

ยืมมาจากสันสกฤต पुरुष (ปุรุษ); เทียบบาลี ปุริส

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์
{เสียงพยัญชนะซ้ำ}
บุ-หฺรุด[เสียงสมาส]
บุ-หฺรุด-สะ-
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงbù-rùtbù-rùt-sà-
ราชบัณฑิตยสภาbu-rutbu-rut-sa-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/bu˨˩.rut̚˨˩/(สัมผัส)/bu˨˩.rut̚˨˩.sa˨˩./

คำนาม

[แก้ไข]

บุรุษ

  1. (สุภาพ) ผู้ชาย, เพศชาย, คู่กับ สตรี
  2. (ไวยากรณ์) คำบอกผู้พูด เรียกว่า บุรุษที่ 1, คำบอกผู้ที่พูดด้วย เรียกว่า บุรุษที่ 2, คำบอกผู้ที่พูดถึง เรียกว่า บุรุษที่ 3

ลูกคำ

[แก้ไข]