แน่น
ดูเพิ่ม: แนน
ภาษาไทย
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]- (เลิกใช้, โทโทษ) แหน้น
รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʰnɛːnꟲ¹ (Jonsson, 1991); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩉ᩠ᨶᩯ᩶ᩁ (หแน้ร), อีสาน แหน้น, ลาว ແໜ້ນ (แหน้น), ไทลื้อ ᦶᦐᧃᧉ (แหฺน้น), ไทดำ ꪵꪘ꫁ꪙ (แหฺน้น), ไทใหญ่ ၼႅၼ်ႉ (แน๎น), พ่าเก ꩫိꩫ် (นิน์), อาหม 𑜃𑜢𑜐𑜫 (นิญ์)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | แน็่น | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | nɛ̂n |
| ราชบัณฑิตยสภา | naen | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /nɛn˥˩/(สัมผัส) | |
คำกริยาวิเศษณ์
[แก้ไข]แน่น (คำอาการนาม ความแน่น)
- อาการที่แออัดยัดเยียดหรือเบียดเสียดจนแทบไม่มีที่ว่าง
- คนแน่น
- ต้นไม้ขึ้นแน่น
- อยู่กับที่หรือทำให้อยู่กับที่อย่างมั่นคงไม่ให้หลุดไม่ให้คลอน
- เกาะแน่น
- ปักเสาแน่น
- ลักษณะของเสียงดังแบบหนึ่งที่เนื่องมาจากมีการอัดแน่นเป็นพิเศษอย่างเสียงพลุเสียงระเบิด