แน่น

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี
ดูเพิ่ม: แนน

ภาษาไทย[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

อาจแผลงมาจาก *แหน้น; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩉ᩠ᨶᩯ᩶ᩁ (หแน้ร), ภาษาลาว ແໜ້ນ (แหน้น), ภาษาไทลื้อ ᦶᦐᧃᧉ (แหฺน้น), ภาษาไทใหญ่ ၼႅၼ်ႉ (แน๎น), ภาษาพ่าเก ꩫိꩫ် (นิน์), ภาษาอาหม 𑜃𑜢𑜐𑜫 (นิญ์)

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
แน็่น
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงnɛ̂n
ราชบัณฑิตยสภาnaen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/nɛn˥˩/(สัมผัส)

คำกริยาวิเศษณ์[แก้ไข]

แน่น (คำอาการนาม ความแน่น)

  1. อาการที่แออัดยัดเยียดหรือเบียดเสียดจนแทบไม่มีที่ว่าง
    คนแน่น
    ต้นไม้ขึ้นแน่น
  2. อยู่กับที่หรือทำให้อยู่กับที่อย่างมั่นคงไม่ให้หลุดไม่ให้คลอน
    เกาะแน่น
    ปักเสาแน่น
  3. ลักษณะของเสียงดังแบบหนึ่งที่เนื่องมาจากมีการอัดแน่นเป็นพิเศษอย่างเสียงพลุเสียงระเบิด

คำประสม[แก้ไข]