พิเศษ

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย​[แก้ไข]

รากศัพท์[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต विशेष (วิเศษ); เทียบภาษาบาลี วิเสส; ร่วมรากกับ วิเศษ

การออกเสียง[แก้ไข]

การแบ่งพยางค์พิ-เสด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpí-sèet
ราชบัณฑิตยสภาphi-set
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰi˦˥.seːt̚˨˩/(สัมผัส)

คำคุณศัพท์[แก้ไข]

พิเศษ (คำอาการนาม ความพิเศษ)

  1. นอกเหนือหรือแตกต่างไปจากปรกติธรรมดา (มักใช้ในทางดี)
    ในกรณีพิเศษ
    เขาเป็นคนมีความจำเลิศเป็นพิเศษ
  2. ไม่ใช่ปรกติธรรมดาหรือประจำ
    อาจารย์พิเศษ
  3. ที่แยกเป็นส่วนหนึ่งต่างหาก
    คนไข้พิเศษ
    นักศึกษาพิเศษ
  4. ลำดับชั้นหรือขั้นของยศเป็นต้นที่สูงกว่าเอก
    ข้าราชการชั้นพิเศษ
    พระครูสัญญาบัตรชั้นพิเศษ