จี

ดูเพิ่ม: จ, จ., จิ, จิ๋, จี่, จี้, จี๋, จุ, จุ๊, จุ๋, จู, จู่, จู๊, จู๋, จฺู, และ จ่

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		จี
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	jii
	ราชบัณฑิตยสภา	chi
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕiː˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຈີ (จี), ภาษาคำเมือง ᨧᩦ (จี), ภาษาเขิน ᨧᩦ (จี), ภาษาไทลื้อ ᦈᦲ (จี)

คำคุณศัพท์

จี

1. (ร้อยกรอง) ตูม, พายัพว่า จี๋

   สงวนมิ่งมาลยจาวจี แกล่กล้ำ

   (ทวาทศมาส)

รากศัพท์ 2

ยืมมาจากภาษาอังกฤษ gee (จี, “ชื่อเรียกอักษร G”)

คำนาม

จี

1. ชื่อตัวอักษรในอักษรละติน G/g
2. (ฟิสิกส์, ภาษาปาก) (แรง~) ความโน้มถ่วงของโลก

ดูเพิ่ม

• (ชื่อตัวอักษรในอักษรละติน) ตัวอักษร; เอ, บี, ซี, ดี, อี, เอฟ, จี, เอช / เฮช, ไอ, เจ, เค, แอล, เอ็ม, เอ็น, โอ, พี, คิว, อาร์, เอส, ที, ยู, วี, ดับเบิลยู / ดับบลิว, เอกซ์ / เอ็กซ์, วาย, แซด / ซี