เอส
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาอังกฤษ ess (เอส/แอส, “ชื่อเรียกอักษร S”)
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ {ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น} | เอ๊ส | เอ็๊ส | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | ées | és |
| ราชบัณฑิตยสภา | es | es | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /ʔeːs˦˥/(สัมผัส) | /ʔes˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]เอส
- ชื่อตัวอักษรในอักษรละติน S/s
ดูเพิ่ม
[แก้ไข]- (ชื่อตัวอักษรในอักษรละติน) ตัวอักษร; เอ, บี, ซี, ดี, อี, เอฟ, จี, เอช / เฮช, ไอ, เจ, เค, แอล, เอ็ม, เอ็น, โอ, พี, คิว, อาร์, เอส, ที, ยู, วี, ดับเบิลยู / ดับบลิว, เอกซ์ / เอ็กซ์, วาย, แซด / ซี
ภาษาบาลี
[แก้ไข]รูปแบบอื่น
[แก้ไข]เขียนด้วยอักษรอื่น
เขียนด้วยอักษรอื่น
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]เอส
- alternative stem of เอต
คำคุณศัพท์
[แก้ไข]เอส
คำสรรพนาม
[แก้ไข]เอส ช.
- alternative stem of เอต
คำสรรพนาม
[แก้ไข]เอส
หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาอังกฤษ
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาอังกฤษ
- สัมผัส:ภาษาไทย/eːs
- สัมผัส:ภาษาไทย/es
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- th:ชื่อตัวอักษรละติน
- คำหลักภาษาบาลี
- คำคุณศัพท์ภาษาบาลี
- คำคุณศัพท์ภาษาบาลีในอักษรไทย
- รูปผันภาษาบาลี
- รูปผันคำคุณศัพท์ภาษาบาลี
- คำสรรพนามภาษาบาลี
- คำสรรพนามภาษาบาลีในอักษรไทย
- รูปผันคำสรรพนามภาษาบาลี