เจ็ด

ภาษาไทย

ดินสอสีเจ็ดแท่ง

รากศัพท์

จากภาษาไทดั้งเดิม *cetᴰ, จากภาษาจีนยุคกลาง 七 (MC t͡sʰiɪt̚); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຈັດ (เจัด), ภาษาไทลื้อ ᦵᦈᧆ (เจด), ภาษาไทดำ ꪹꪊꪸꪒ (เจย͢ด), ภาษาไทใหญ่ ၸဵတ်း (เจ๊ต), ภาษาไทใต้คง ᥓᥥᥖᥱ (เจ่ต), ภาษาอาหม 𑜋𑜢𑜄𑜫 (จิต์), ภาษาปู้อี xadt, ภาษาจ้วง caet, ภาษาจ้วงแบบหนง jiat

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		เจ็ด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	jèt
	ราชบัณฑิตยสภา	chet
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/t͡ɕet̚˨˩/

เลข

เจ็ด

1. จำนวนหกบวกหนึ่ง

คำนาม

เจ็ด

1. ชื่อเดือนจันทรคติ เรียกว่า เดือน 7 ตกในราวเดือนมิถุนายน
2. (โบราณ) เรียกลูกชายคนที่ 7 ว่า ลูกเจ็ด, คู่กับ ลูกหญิงคนที่ 7 ว่า ลูกเอก (กฎ. 2/26)

คำประสม

• ลูกเจ็ด
• เจ็ดชั่วโคตร
• เจ็ดเหลี่ยม
• ร้อยเอ็ดเจ็ดพระนคร, ร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ, ร้อยเอ็ดเจ็ดหัวเมือง
• กำแพงเจ็ดชั้น

คำแปลภาษาอื่น

จำนวน 7

• จ้วง: caet
• ลาว: ເຈັດ (เจัด)
• อังกฤษ: seven (en)

• ไทลื้อ: ᦵᦈᧆ (เจด)
• ไทใหญ่: ၸဵတ်း (เจ๊ต)