เจ็ด

ภาษาไทย

ดินสอสีเจ็ดแท่ง

รากศัพท์

จากภาษาไทดั้งเดิม *cetᴰ, จากภาษาจีนยุคกลาง 七 (MC t͡sʰiɪt̚); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຈັດ ‎(เจัด), ภาษาไทลื้อ ᦵᦈᧆ ‎(เจด), ภาษาไทใหญ่ ၸဵတ်း ‎(เจ๊ต), ภาษาจ้วง caet

การออกเสียง

พยางค์	เจ็ด
สัทอักษรสากล	/t͡ɕet̚˨˩/

เลข

เจ็ด

1. จำนวนหกบวกหนึ่ง

คำนาม

เจ็ด

1. ชื่อเดือนจันทรคติ เรียกว่า เดือน 7 ตกในราวเดือนมิถุนายน
2. (โบราณ) เรียกลูกชายคนที่ 7 ว่า ลูกเจ็ด, คู่กับ ลูกหญิงคนที่ 7 ว่า ลูกเอก (กฎ. 2/26)

คำประสม

• ลูกเจ็ด
• เจ็ดชั่วโคตร
• เจ็ดเหลี่ยม
• ร้อยเอ็ดเจ็ดพระนคร, ร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ, ร้อยเอ็ดเจ็ดหัวเมือง
• กำแพงเจ็ดชั้น