ᥔᥤᥱ
ภาษาไทใต้คง
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากไทดั้งเดิม *siːᴮ, จากจีนยุคกลาง 四 (MC sijH), จากซีโน-ทิเบตันดั้งเดิม *b-ləj; ร่วมเชื้อสายกับไทย สี่, คำเมือง ᩈᩦ᩵ (สี่), ลาว ສີ່ (สี่), ไทลื้อ ᦉᦲᧈ (สี่), ไทดำ ꪎꪲ꪿ (สิ่), ไทใหญ่ သီႇ (สี่), อาหม 𑜏𑜣 (สี), ปู้อี sis, จ้วง seiq
เลข
[แก้ไข]ᥔᥤᥱ (สี่) (อักขรวิธี 1963 ᥔᥤ̌)