ထူဝ်ႇ

ดูเพิ่ม: ထဝ်, ထဝ်ႈ, ထိူဝ်, ထီးဝီး, ထွီႏ, ထွံၪ, ထွႆ, ထွႆႈ, และ ထႅဝ်

ภาษาไทใหญ่

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *tʰuəᴮ¹, จากภาษาจีนยุคกลาง 豆 (MC duwH); ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย ถั่ว, ภาษาคำเมือง ᨳ᩠ᩅᩫ᩵ (ถว็่), ภาษาเขิน ᨳ᩠ᩅᩫ᩵ (ถว็่), ภาษาลาว ຖົ່ວ (ถ็่ว), ภาษาไทลื้อ ᦷᦏᧈ (โถ่), ภาษาไทดำ ꪖ꪿ꪺ (ถั่ว), ภาษาไทขาว ꪖꪺꫀ, ภาษาไทใต้คง ᥗᥨᥝᥱ (โถ่ว), ภาษาพ่าเก ထုဝ် (ถุว์), ภาษาอาหม 𑜌𑜥 (ถู) (ในคำว่า 𑜉𑜀𑜫𑜌𑜥 (มก์ถู))

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /tʰoː˩/
• เทียบเสียงภาษาไทยโดยประมาณ: ถ่+โ-

• เสียง:

  (file)

• สัมผัส: -oː

คำนาม

ထူဝ်ႇ • (ถู่ว)

1. ถั่ว