กั๊ก
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | กั๊ก | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gák |
ราชบัณฑิตยสภา | kak | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kak̚˦˥/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาฮกเกี้ยน 角/角 (“มุม”)
คำนาม
[แก้ไข]กั๊ก
- เรียกทางสี่แยกว่า สี่กั๊ก
- ส่วน 1 ใน 4 ของเหล้าเทหนึ่ง
- ส่วน 1 ใน 4 ของเหล้าขวดใหญ่ขนาด 750 ซีซี.
- ส่วน 1 ใน 4 ของน้ำแข็งซองหนึ่ง แบ่งออกได้เป็น 4 มือ
- วิธีแทงโปวิธีหนึ่ง ถ้าลูกค้าแทงกั๊ก 2 ประตูใด โปออกประตูใดประตูหนึ่งใน 2 ประตูนั้น เจ้ามือจ่าย 1 ต่อ ถ้าโปออกประตูอื่นนอกจาก 2 ประตูที่แทงไว้ เจ้ามือกิน
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]ทางแยก
ส่วนหนึ่งในสี่
|
รากศัพท์ 2
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษากวางตุ้ง 革/革 (gaak3, gaap3, “หนังสัตว์”)
คำนาม
[แก้ไข]กั๊ก
- เสื้อชนิดหนึ่ง ตัวสั้นเสมอเอว ไม่มีแขน ไม่มีปก ผ่าอกตลอด ติดกระดุมหรือไม่ติดก็ได้ มักใช้สวมทับเสื้อเชิ้ต เรียกว่า เสื้อกั๊ก
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]เสื้อ
|
รากศัพท์ 3
[แก้ไข]แผลงมาจาก กิ๊ก
คำนาม
[แก้ไข]กั๊ก
รากศัพท์ 4
[แก้ไข]แผลงมาจาก กัก
คำกริยา
[แก้ไข]กั๊ก (คำอาการนาม การกั๊ก)
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]กักไว้
|
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]คำกริยา
[แก้ไข]กั๊ก (คำอาการนาม ก๋ารกั๊ก หรือ ก๋านกั๊ก)
อ้างอิง
[แก้ไข]- ↑ 1.0 1.1 ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 2 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ : ยูเนียนอุลตร้าไวโอเร็ต, 2552. หน้า 8.
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/ak̚
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาฮกเกี้ยน
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาฮกเกี้ยน
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่สะกดด้วย ◌๊
- Pages with nonstandard language headings
- รายการที่มีกล่องคำแปล
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษากวางตุ้ง
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษากวางตุ้ง
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- คำกริยาภาษาไทย
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่ไม่มีรูปแบบอื่นในอักษรไทธรรม
- th:สี่