ข้ามไปเนื้อหา

กั๊ก

จาก วิกิพจนานุกรม พจนานุกรมเสรี

ภาษาไทย

[แก้ไข]

การออกเสียง

[แก้ไข]
การแบ่งพยางค์กั๊ก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงgák
ราชบัณฑิตยสภาkak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kak̚˦˥/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษาฮกเกี้ยน (มุม)

คำนาม

[แก้ไข]

กั๊ก

  1. เรียกทางสี่แยกว่า สี่กั๊ก
  2. ส่วน 1 ใน 4 ของเหล้าเทหนึ่ง
  3. ส่วน 1 ใน 4 ของเหล้าขวดใหญ่ขนาด 750 ซีซี.
  4. ส่วน 1 ใน 4 ของน้ำแข็งซองหนึ่ง แบ่งออกได้เป็น 4 มือ
  5. วิธีแทงโปวิธีหนึ่ง ถ้าลูกค้าแทงกั๊ก 2 ประตูใด โปออกประตูใดประตูหนึ่งใน 2 ประตูนั้น เจ้ามือจ่าย 1 ต่อ ถ้าโปออกประตูอื่นนอกจาก 2 ประตูที่แทงไว้ เจ้ามือกิน

คำแปลภาษาอื่น

[แก้ไข]

รากศัพท์ 2

[แก้ไข]

ยืมมาจากภาษากวางตุ้ง (gaak3, gaap3, หนังสัตว์)

คำนาม

[แก้ไข]

กั๊ก

  1. เสื้อชนิดหนึ่ง ตัวสั้นเสมอเอว ไม่มีแขน ไม่มีปก ผ่าอกตลอด ติดกระดุมหรือไม่ติดก็ได้ มักใช้สวมทับเสื้อเชิ้ต เรียกว่า เสื้อกั๊ก

คำแปลภาษาอื่น

[แก้ไข]

รากศัพท์ 3

[แก้ไข]

แผลงมาจาก กิ๊ก

คำนาม

[แก้ไข]

กั๊ก

  1. แฟนของกิ๊ก[1]
    แน่ใจหรือว่ากิ๊กของเธอไม่มีกั๊ก

รากศัพท์ 4

[แก้ไข]

แผลงมาจาก กัก

คำกริยา

[แก้ไข]

กั๊ก (คำอาการนาม การกั๊ก)

  1. กักไว้ส่วนหนึ่ง[1]
    เขาบอกเราเหมือนกันว่าจะแต่งงาน แต่ยังกั๊กชื่อเจ้าสาวไว้

คำแปลภาษาอื่น

[แก้ไข]

ภาษาคำเมือง

[แก้ไข]

คำกริยา

[แก้ไข]

กั๊ก (คำอาการนาม ก๋ารกั๊ก หรือ ก๋านกั๊ก)

  1. พูดติดอ่าง

อ้างอิง

[แก้ไข]
  1. 1.0 1.1 ราชบัณฑิตยสถาน. พจนานุกรมคำใหม่ เล่ม 2 ฉบับราชบัณฑิตยสถาน. กรุงเทพฯ : ยูเนียนอุลตร้าไวโอเร็ต, 2552. หน้า 8.