ก๊ก
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ยืมมาจากภาษาฮกเกี้ยน 國／国 (kok, “ประเทศ”)[1]
การออกเสียง
[แก้ไข]| การแบ่งพยางค์ | ก๊ก | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gók |
| ราชบัณฑิตยสภา | kok | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kok̚˦˥/(สัมผัส) | |
คำนาม
[แก้ไข]ก๊ก (คำลักษณนาม ก๊ก)
- พวก, หมู่, เหล่า, โดยปรกติมักใช้เข้าคู่กันว่า เป็นก๊กเป็นพวก เป็นก๊กเป็นหมู่ เป็นก๊กเป็นเหล่า
- เขาตั้งตัวเป็นก๊กใหญ่
- ประเทศ ในคำว่า สามก๊ก
คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข]ประเทศ — ให้ดูที่ ประเทศ
อ้างอิง
[แก้ไข]หมวดหมู่:
- ศัพท์ภาษาไทยที่ยืมมาจากภาษาฮกเกี้ยน
- ศัพท์ภาษาไทยที่รับมาจากภาษาฮกเกี้ยน
- สัมผัส:ภาษาไทย/ok̚
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำนามภาษาไทย
- คำลักษณนามภาษาไทย
- คำนามภาษาไทยที่ใช้คำลักษณนาม ก๊ก
- ศัพท์ภาษาไทยที่สะกดด้วย ◌๊
- พาลินโดรมภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีตัวอย่างการใช้
- รายการที่มีกล่องคำแปล
- หน้าที่มีคำแปลภาษาอังกฤษ
- หน้าที่มีลิงก์แดงภาษาอังกฤษ/t+