กัก
หน้าตา
ภาษาไทย
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]ร่วมเชื้อสายกับลาว ກັກ (กัก), คำเมือง ᨠᩢ᩠ᨠ (กัก), ไทลื้อ ᦂᧅ (กัก, “อย่า, หยุด, ห้าม”), จ้วงแบบจั่วเจียง gaeg (กั๊ก)
การออกเสียง
[แก้ไข]การแบ่งพยางค์ | กัก | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | gàk |
ราชบัณฑิตยสภา | kak | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kak̚˨˩/(สัมผัส) |
คำกริยา
[แก้ไข]กัก (คำอาการนาม การกัก)
ลูกคำ
[แก้ไข]คำแปลภาษาอื่น
[แก้ไข](3)
|
คำกริยาวิเศษณ์
[แก้ไข]กัก
คำเกี่ยวข้อง
[แก้ไข]คำเกี่ยวข้อง
| width=1% | |bgcolor="#F9F9F9" valign=top align=left width=48%|
ภาษาคำเมือง
[แก้ไข]การออกเสียง
[แก้ไข]- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /kak˨˦/
คำกริยา
[แก้ไข]กัก (คำอาการนาม ก๋ารกัก หรือ ก๋านกัก)
ภาษาเลอเวือะตะวันตก
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากปะหล่องดั้งเดิม *kaːk
การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /kak/
คำนาม
[แก้ไข]กัก
ภาษาเลอเวือะตะวันออก
[แก้ไข]รากศัพท์
[แก้ไข]สืบทอดจากปะหล่องดั้งเดิม *kaːk
การออกเสียง
[แก้ไข]- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /kak/
คำนาม
[แก้ไข]กัก
หมวดหมู่:
- สัมผัส:ภาษาไทย/ak̚
- ศัพท์ภาษาไทยที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- ศัพท์ภาษาไทยที่มี 1 พยางค์
- คำหลักภาษาไทย
- คำกริยาภาษาไทย
- พาลินโดรมภาษาไทย
- รายการที่มีกล่องคำแปล
- คำกริยาวิเศษณ์ภาษาไทย
- ศัพท์ภาษาคำเมืองที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมือง
- คำกริยาภาษาคำเมืองในอักษรไทย
- พาลินโดรมภาษาคำเมือง
- คำสกรรมกริยาภาษาคำเมือง
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันตกที่สืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันตกที่รับมาจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันตกที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาเลอเวือะตะวันตก
- คำนามภาษาเลอเวือะตะวันตก
- พาลินโดรมภาษาเลอเวือะตะวันตก
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันออกที่สืบทอดจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันออกที่รับมาจากภาษาปะหล่องดั้งเดิม
- ศัพท์ภาษาเลอเวือะตะวันออกที่มีการออกเสียงไอพีเอ
- คำหลักภาษาเลอเวือะตะวันออก
- คำนามภาษาเลอเวือะตะวันออก
- พาลินโดรมภาษาเลอเวือะตะวันออก