เอว

ดูเพิ่ม: เอฺิ็ว

ภาษาไทย

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ˀjeːwᴬ, จากจีนยุคกลาง 腰 (MC 'jiew); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩋᩯ᩠ᩅ (แอ‍ว), ลาว ແອວ (แอว), ไทดำ ꪵꪮꪫ (แอว), ไทใหญ่ ဢႅဝ် (แอว), จ้วง yiu; เป็นไปได้ว่าเกี่ยวข้องกับ เอี้ยว

การแบ่งพยางค์ {เสียงสระสั้น}		เอว	เอ็ว
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	eeo	eo
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	eo	eo
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/ʔeːw˧/^{(สัมผัส)}	/ʔew˧/^{(สัมผัส)}

เอว

อวัยวะ